Dukielski
Przegląd
Samorządowy

Listopad 2003
nr 11(151)

 w gminie
 wydarzenia
 komentarze
 sport
 okładka

 wersja PDF

 kuchnia regionalna

 powrót

 

Aktualności z gminy

Obchody 59 rocznicy walk o Przełęcz Dukielską

Obchody rocznicowe odbyły się w dniu 3 października 2003r. na nowo wyremontowanym cmentarzu wojennym oraz przy Pomniku Pojednania w Dukli. Jak co roku, nasza gmina przygotowała oprawę i wystrój wspomnianych miejsc. Na uroczystości przybyli przedstawiciele ministerstwa obrony narodowej i konsulatów z Czech i Słowacji, wojska polskiego, kombatantów, oraz gospodarze miast: słowackiego Svidnika, Sanoka, Krosna oraz Dukli. Licznie zgromadziła się również młodzież z dukielskich szkół.
Obchody rozpoczęły się odegraniem hymnów państwowych, po czym wszystkich zebranych gości powitał Marek Górak Burmistrz Miasta i Gminy Dukla. O historii walk o Przełęcz Dukielską mówili generałowie armii słowackiej i czeskiej, a także licznie reprezentujący swoje środowisko kombatanci. Po wystąpieniach, delegacje złożyły wiązanki kwiatów.
Salwy honorowe oddały cześć poległym, którzy walczyli na naszym terenie o wyzwolenie spod hitlerowskiej okupacji 59 lat temu. Chwila zadumy nastąpiła w czasie modlitwy, celebrowanej przez ojca bernardyna z klasztoru w Dukli, po czym zebrani goście, przy marszu odegranym przez orkiestrę wojskową, przeszli pod Pomnik Pojednania. Tam również złożono wiązanki kwiatów i uczczono to miejsce wspólną modlitwą i chwilą ciszy.
Końcowym akcentem uroczystości było spotkanie wszystkich uczestników w dukielskim Muzeum Historycznym.
/beż/ Fot.: Kamil Krowicki

Segregacja odpadów na linii sortowniczej - 2003 r.

Przyznana nagroda dla Miasta i Gminy Dukla w roku 2001 /150 tys. zł/ przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska za wyróżniającą się gospodarkę odpadami komunalnymi na terenie gminy Dukla była zalążkiem finansowym i mobilizacją do przygotowania inwestycji proekologicznej - linii do segregacji odpadów i dalszego zagospodarowania, odzyskiwania surowców wtórnych.

Budowa linii do segregacji odpadów komunalnych pochodzących ze selektywnej zbiórki „ u źródła „ została oddana do eksploatacji w dniu 22 października br.
Inwestycja została wykonana przy wydatnej pomocy Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska, który udzielił niskoprocentowej pożyczki oraz dotacji. Powiatowego Funduszu Ochrony Środowiska, a w szczególności Urząd Miasta i Gminy Dukla, który był inwestorem i koordynatorem działań zmierzających do realizacji tej ekologicznej inwestycji.
W ramach tej inwestycji zrealizowano:
* linię do segregacji odpadów,
* budowę hali do prasowania odpadów,
* zakup i montaż urządzenia HIAB 550 na samochodzie Star 1142,
* zakup prasy do prasowania tworzyw sztucznych,
* zakup pojemników na odpady dla miasta Dukli.
Łączny koszt inwestycji wnosi 321 tyś. zł.

Przetarg na budowę linii do segregacji odpadów wygrała firma z Dukli „Towarzystwo Gospodarcze LABOR Mirosław Zygmunt i wspólnicy Mielec” - Zakład Dukla, którą to inwestycją pragnie zareklamować się na rynku Polski południowej w temacie poprawy ekologu środowiska w okresie wejścia do Unii Europejskiej. Aby założony cel odzysku surowców wtórnych z odpadów komunalnych został osiągnięty, należy bardziej dokładnie prowadzić selektywną zbiórkę „u źródła„ czyli w gospodarstwach domowych.
Apelujemy do wszystkich mieszkańców miasta i gminy, którzy podpisali umowę z GKiM Dukla na odbiór odpadów segregowanych o bezwzględne przestrzeganie zasad zbiórki odpadów określonych w broszurce „Dlaczego i jak prowadzić segregację odpadów Dukla 2003 – 2004” doręczonych do każdego gospodarstwa przez inkasentów.

Przypominamy kolory worków na odpady segregowane:
* szkło opakowaniowe - zielone,
* tworzywa sztuczne - żółte,
* puszki aluminiowe i konserwy - czerwone
* makulatura -niebieskie,
* pozostałe odpady - czarne.

Prosimy o bezwzględne przestrzeganie zasad, aby do worków na tworzywa sztuczne, puszki aluminiowe i makulaturę nie wrzucać butelek szklanych, gdyż szkło nie będzie kierowane na linię segregacji z uwagi na bezpieczeństwo pracy osób obsługujących tę linię.
Informujemy, że worki do gromadzenia odpadów można zakupić w następujących sklepach:
* Dukla: Sklep Przemysłowo - Motoryzacyjny Rynek 3 - Głód Władysław,
* Łęki Dukielskie: Sklep Spożywczo - Przemysłowy - Tomasz Węgrzyn
* Tylawa: F.U.H. „Przełęcz” s.c. L. B. M. J. Lega.
Odpady pochodzące ze selektywnej zbiórki odpadów „ u źródła „ zbierane na terenie naszej gminy stanowią jedynie około 10% całości odpadów i tu widzimy „dużą rezerwę” surowców na linię segregacji, gdzie będzie następowała segregacja wtórna.
Aby zapewnić surowiec na linię segregacji dokonywany jest odbiór odpadów po selekcji z terenu Nowy Żmigród i Krempna, gdzie zbiórka jest dwukrotnie większa jak w naszej gminie.
W celu pełnego zapewnienia frontu pracy dla linii segregacji zabiegać będziemy o powiększenie odbioru odpadów wyselekcjonowanych z terenu gminy Iwonicz, Miejsce Piastowe, Chorkówka i Rymanów.

Stanisław Kołacz
Prezes GKiM

Nowa dyżurka GOPR w Beskidzie Dukielskim

Górskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe jest organizacją, której podstawowym zadaniem jest niesienie w górach pomocy ludziom jej potrzebującym.
Wydawać by się mogło, że Beskid Niski, a zwłaszcza jego środkowa, najniższa część nazywana Beskidem Dukielskim górami nie jest. Nie występują tu zjawiska typowe dla gór – lawiny, ekspozycje skalne. Jednak rozległość terenu, różnorodność ukształtowania, trudności komunikacyjne (brak zasięgu telefonii komórkowej) i inne sprawiają, że teren ten dla ludzi „z zewnątrz” jest trudny i stwarza zagrożenia.
Grupa Bieszczadzka GOPR zabezpiecza wschodnią część Beskidu Niskiego – do miejscowości Ożenne (mniej więcej do przełęczy Beskid).
Wcześniej placówka GOPR mieściła się w schronisku SKPB (Studenckie Koło Przewodników Beskidzkich) w Zyndranowej. Zmiany własnościowe budynku pozbawiły jednak ratowników GOPR możliwości korzystania z lokalu.
Jesienią 2002 roku z inicjatywy Andrzeja Zatorskiego – właściciela nieruchomości w Chyrowej, w skład której wchodzi między innymi schronisko turystyczne – hotel górski rozpoczęły się prace zmierzające do zlokalizowania tam dyżurki GOPR.
Zaangażowanie ratowników poparte wsparciem finansowym z budżetu gminy Dukla (zabezpieczenie bezpieczeństwa osobom przebywającym w górach jest zadaniem własnym – obligatoryjnym gminy) doprowadziły do tego, że w dniu 21 września 2003 roku otwarta została dyżurka GOPR.
Co może być ciekawego w tym wydarzeniu?
Jest to pierwsza w polskich górach (od Karkonoszy po Bieszczady) dyżurka, która powstała za pieniądze społeczne. Naczelnik GOPR – Jacek Dębicki obecny na otwarciu dyżurki potwierdził, że powstała ona z inicjatywy ratowników, za pozyskane pieniądze od samorządu – służyć jednak będzie wszystkim, zarówno turystom przybywającym w te tereny jak również mieszkańcom.
Łączność radiowa pozwala na wezwanie w bardzo krótkim czasie śmigłowca ratowniczego, karetki pogotowia czy nawet straży pożarnej. Ratownicy GOPR posiadają wszechstronne wyszkolenie przydatne nie tylko podczas akcji ratowniczych w górach lecz również w wypadkach komunikacyjnych, ciężkich zachorowaniach czy urazach.
Otwarcie dyżurki w Chyrowej miało również swój aspekt medialny – moment przekazania dyżurki zarejestrowała telewizja publiczna, a o samym fakcie poinformowały gazety.
SW

Centrum Informacji Turystycznej w Dukli

Mając świadomość tego iż turystyka będzie jednym z podstawowych czynników zapewniających rozwój gospodarczy regionu, Podkarpacka Izba Gospodarcza postanowiła utworzyć w Dukli w Oficynie A, pięknego i zabytkowego Muzeum-Pałacu Mniszchów Centrum Informacji Turystycznej z prawdziwego zdarzenia. Posługując się własną wiedzą na temat regionu, analizami perspektyw rozwoju turystyki, oraz doświadczeniami krajów UE w tej dziedzinie, w lutym 2003 r. otworzyliśmy centrum stwarzając bardzo szerokie możliwości w zakresie bieżącej informacji turystycznej i wizerunku regionu. Również nie pominęliśmy rodzimego zaplecza noclegowego dla którego została stworzona równoległa oferta. Możliwości dotarcia do potencjalnego turysty jak również reklama samego Beskidu Niskiego wzrosły niepomiernie.
Obecnie jesteśmy najnowocześniejszym Centrum Informacji Turystycznej w regionie. Oprócz bieżących informacji na temat walorów turystycznych oraz możliwości recepcyjnych, nasze centrum może służyć turystom profesjonalną kafejką internetową, kserem, możliwością skanowania oraz wydruków. Dodatkowym atutem wpływającym na jakość naszej oferty jest fakt, iż tu na miejscu, tworzymy i na bieżąco redagujemy portal turystyczny www.beskidniski.info.  Ma on pośredniczyć pomiędzy potencjalnym odbiorcą a dostawcą usług turystycznych. Nasz portal ma za zadanie docelowo stanowić pełny obraz Beskidu Niskiego, wraz z całym zapleczem noclegowo-gastronomicznym oraz atrakcjami turystycznymi. Dziś na stronach naszego portalu bez problemu można znaleźć całe zaplecze noclegowe regionu, nowoczesną, interaktywna mapę Beskidu Niskiego, fotogalerię, opisy wybranych atrakcji oraz wiele innych informacji przydatnych przy wędrówce po Beskidzie. Dane podstawowe umieszczane i aktualizowane są u nas nieodpłatnie aczkolwiek istnieje możliwość zamówienia swojej strony www, wraz z przyjaznym adresem. Obecnie pracujemy nad opisem wszystkich wartych odwiedzenia miejscowości oraz szlaków turystycznych, internetowym systemem rezerwacji miejsc oraz „panoramami turystycznymi” poszczególnych gmin. Jak widać postawione zadanie jest dość ambitne jednak jesteśmy pełni nadziei iż dopniemy wszystko „na ostatni guzik” przed sezonem zimowym. (współpracuje z nami wiele instytucji, osób prywatnych jak i firm którym chciał bym serdecznie podziękować za wniesiony wkład).
Nie bez znaczenia jest fakt iż dysponujemy również salą konferencyjną wraz z projektorem multimedialnym, rzutnikiem przeźroczy, łączem internetowym. Dodatkowo oferujemy wszelkie doradztwo w zakresie przygotowywania prezentacji multimedialnych, prelekcji i wystąpień. Sala ta jest znana już z wielu konferencji jak i szkoleń na które przyjeżdżali zaproszeni goście z całego kraju. Ceny wynajmu w raz z ewentualną oprawą są naprawdę konkurencyjne a dla firm i instytucji zaangażowanych w naszą działalność wręcz symboliczne. Reklama na łamach portalu oraz artykuły wliczone są w cenę.
Ostatnio możemy pochwalić się oprawą wizualną posiedzenia Sejmowej Komisji Gospodarki które odbyło się w Muzeum Pałacu w Dukli a także stałą współpracą z biurem poselskim Pana Józefa Głowy inicjatora tegoż zdarzenia. Szczegóły oczywiście na stronach naszego portalu.
Widząc korzyści płynące z posiadania na własnym terenie tegoż centrum Burmistrz Miasta i Gminy Dukla Pan Marek Górak już w marcu b.r. zaoferował nam comiesięczne dofinansowanie. Dziękujemy również Pani Dyrektor Podkarpackiego Banku Spółdzielczego w Dukli za wsparcie naszej działalności. Także Urząd Miasta Krosna postanowił wspierać działania Podkarpackiej Izby Gospodarczej odnośnie rozwoju turystyki.
Prowadzący centrum jak również współredaktor portalu realizował dyplom z zakresu nowoczesnych form promocji turystyki na wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, na miejscu może służyć zainteresowanym fachowym doradztwem jeśli chodzi o wykreowanie własnego wizerunku na rynku turystycznym jak również dotarcia do odbiorcy (strona www, wizytówki, foldery wydawnictwa, tablice informacyjno reklamowe).
Kończąc mam nadzieję iż zainicjujemy tym artykułem cykl polemik mających skuteczniej omawiać konkretne zagadnienia związane szansami i zagrożeniami dla rozwoju ruchu turystycznego naszego pięknego Beskidu Niskiego.
Kamil Krowicki
Centrum Informacji Turystycznej
38-450 Dukla
ul. Trakt Węgierski 5a
Oficyna A, Pałacu Mniszchów
tel/fax: 0-13 43 31485
kom. 692 760 108

Dopłaty obszarowe (bezpośrednie) w Polsce

Dopłaty obszarowe są dla rolników w Unii Europejskiej najbardziej powszechną i najdogodniejszą formą wsparcia. Aby je otrzymywać, nie trzeba robić biznes planu ani inwestować własnego kapitału. W praktyce wystarczy złożenie poprawnie wypełnionego wniosku i posiadanie konta w banku.
System płatności bezpośrednich będzie wprowadzony w Polsce na lata 2004-2006 i może być przedłużony na kolejne dwa lata (do 2008 roku). Polski system dopłat różni się istotnie od systemu obowiązującego w krajach UE. W Unii stosuje się dopłaty do produkcji roślinnej oraz do niektórych gatunków zwierząt w postaci premii. W Polsce dopłaty bezpośrednie będą stosowane do wszystkich gatunków roślin, jednak ich wielkość będzie zróżnicowana. Płatności zwierzęce będą zastąpione dopłatami do łąk i pastwisk.
Każdy rolnik, niezależnie od rodzaju produkcji w jego gospodarstwie, otrzyma w pierwszym roku po przystąpieniu Polski do Unii 161 zł na każdy hektar powierzchni swego gospodarstwa, 199 zł w 2005 r., 238 zł w 2006 r. Rolnicy uprawiający rośliny, których produkcja jest w Unii dotowana (np. zboże, kukurydze, len, rośliny oleiste, tytoń i inne) otrzymają w 2004 r. dodatkowe 282 zł do hektara, w 2005 r. – dodatkowe 285 zł, a 284 zł w następnym roku. Dodatkowe dopłaty dla rolników specjalizujących się w produkcji zwierzęcej będą nieco niże niż w przypadku produkcji roślinnej. W 2004 roku na każdy hektar łąk i pastwisk w danym gospodarstwie przypadnie dodatkowo 181 zł, 225 zł w 2005 r., 279 zł w 2006 r.
System uproszczony będzie obejmował gospodarstwa rolne posiadające co najmniej 1 ha powierzchni użytków rolnych. Minimalna powierzchnia działki rolnej wynosi, co najmniej 0,1 ha. Rolnik, aby uzyskać dopłaty do łąk i pastwisk nie będzie musiał wykazać, że posiada bydło i owce. Nie ustalono również maksymalnej powierzchni gospodarstwa uprawnionego do dopłat ani maksymalnej wysokości dopłat. Oznacza to, ze dopłatę otrzyma rolnik użytkujący nawet bardzo duże gospodarstwo. Prawo do dopłat będą mieli użytkownicy gruntów (właściciele, dzierżawcy) – do udowodnienia dzierżawy wystarczy zaświadczenie potwierdzające fakt użytkowania gruntów. Do płatności uprawnione będą działki, które pozostawały w uprawie (lub ogólnie – utrzymane będą w dobrej kulturze rolnej – czyli gleba musi być odchwaszczona i zaorana).
O dopłatę może się ubiegać:
a) Osoba fizyczna, każdy człowiek z chwila urodzenia ma zdolność parna, ale pełna zdolność do czynności prawnych nabywa się po uzyskaniu pełnoletności (rolnik jest osobą fizyczną)
b) Osoba prawna, osobami prawnymi są Skarb Państwa oraz jednostki organizacyjne, którym przepisy prawne nadają osobowość prawną.
c) Jednostka nie posiadająca osobowości prawnej, np. spółki: jawna, partnerska, komandytowa; mogą to być zakłady budżetowe i gospodarstwa pomocnicze.

Aby otrzymać dopłaty obszarowe rolnik musi złożyć dwa wnioski:
1. Wniosek o przyznanie numeru indentyfikacyjnego.
Celem zgłoszenia jest zarejestrowanie wnioskodawcy w ewidencji producentów rolnych /przetwórców/ organizacji producentów /posiadaczy zwierząt. W wyniku rejestracji zostanie nadany dla podmiotu 9-cio cyfrowy numer, którego przyznanie uprawnia podmiot do wystąpienia z wnioskiem o płatności obszarowe. Kompletnie wypełniony formularz należy złożyć nie później niż na 7 dni przed terminem składania pierwszego wniosku o płatności obszarowe.
2. Wniosek powierzchniowy o przyznanie płatności obszarowych.
Wypełnia się go w celu uzyskania płatności, która będzie obejmowała:
* jednolitą płatność obszarową do gruntów rolnych w gospodarstwie utrzymywanych w dobrej kulturze rolnej;
* płatności uzupełniające do powierzchni upraw utrzymywanych w dobrej kulturze rolnej:
* chmielu;
* tytoniu;
* ziemniaków przeznaczonych do przetworzenia na skrobie;
* innych roślin (zgodnie z projektem ustawy o płatnościach bezpośrednich do gruntów rolnych oraz zmianie niektórych ustaw Rada Ministrów określa corocznie w drodze rozporządzenia gatunki roślin, kwalifikujące się do uzyskania płatności bezpośrednich);
* a także płatność z tytułu prowadzenia działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania dla działek rolnych położonych na tych obszarach.
Wysokość dopłaty podstawowej dla gospodarstwa oblicza się następująco:

Dopłata = stawka dopłaty do powierzchni 1 ha x powierzchnia kwalifikująca się do dopłaty.
Marcin Wol

ŁĘKI DUKIELSKIE

Jedną z największych miejscowości gminy Dukla są Łęki Dukielskie. Wieś położona w północnej części gminy ciągnie się wzdłuż starego taktu ze Żmigrodu do Iwonicza i dalej do Sanoka.
Miejscowość ta jako Łęki wymieniana jest po raz pierwszy w dokumentach z 1366 roku. Druga część nazwy „Dukielskie” pojawiła się dopiero w XX wieku. Nie wymienia ją bowiem w „Opisie powiatu krośnieńskiego” ksiądz Władysław Sarna (1898 rok). Opis Łęk dokonany przez księdza Sarnę nie jest opisem własnym, ksiądz Sarna posłużył się opisem wcześniejszym, zamieszczonym w „Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego i innych Krajów Słowiańskich” wydanym w Warszawie w 1884 roku pod redakcją Filipa Sulimierskiego, Bronisława Chlebowskiego i Władysława Wawelskiego (dla dociekliwych podaję: tom V, str. 663).
Wracając jednak do historii miejscowości zaznaczyć trzeba, że pierwsze ślady pobytu człowieka na tym terenie pochodzą z młodszej epoki kamiennej. Badania archeologiczne potwierdzają przebywanie ludzi na tym terenie również w okresach późniejszych: epoki brązu i żelaza.
Kanclerz Janusz Suchy Wilk był właścicielem tej wsi w roku 1366. W roku tym rozporządził on swym majątkiem na rzecz swoich bratanków. Od roku 1377 właścicielem Łęk był Jakusz syn Jakusza Cztana. Jego prawo własności do posiadanego majątku, w skład którego wchodziły również Łęki potwierdzony został przez królową Jadwigę w 1385 roku.
Dokumenty (najczęściej sądowe) z następnych lat wymieniają innych właścicieli lub dzierżawców Łęk, którymi byli: Przecław (lata 1416-20), Piotr (1445), Hieronim (w roku 1479 zastawił wieś za 500 florenów węgierskich Mikołajowi Różnowi), Jakub Warszycki (1581).
W drugiej połowie XIX wieku z chwilą rozwoju przemysłu naftowego, również Łęki zaliczały się do grupy tych miejscowości, gdzie prowadzono wydobycie ropy naftowej. Będący w moim posiadaniu „Skorowidz Przemysłowo – Handlowy Królestwa Galicyi” wydany we Lwowie w 1912 roku wymienia kopalnie ropy (oleju skalnego) w Łękach, których właścicielem było wtedy Galicyjskie Karpackie Akcyjne Towarzystwo Naftowe z siedzibą w Wiedniu (dawniej własność firmy Bergheim i Mac Gervey).
W okresie międzywojennym wracający z Ameryki mieszkańcy Łęk przywieźli z sobą oprócz zarobionych tam dolarów również nowe idee katolickie, które zaowocowały powstaniem we wsi kościoła narodowego.
Kościół Polskokatolicki powstał na początku XX wieku w USA jako Polski Narodowy Kościół Katolicki wśród Polonii oburzonej poczynaniami biskupów i kapłanów amerykańskich. Jego twórcą był ksiądz Franciszek Hodur (1866 – 1953), który został pierwszym biskupem tego Kościoła. Doktryna Kościoła nosi wszelkie znamiona tego, co zwykło się nazywać „postępowym katolicyzmem”. Godzi on tradycje pobożności katolickiej z duchem postępu i tym wszystkim co niesie współczesny świat. Kapłani noszą takie same szaty liturgiczne jak księża kościoła rzymskokatolickiego, nie obwiązuje ich jednak celibat. Doktryna tego kościoła nie odbiega zasadniczo od rzymskokatolickiej, odrzuca jednak dogmat o nieomylności papieża (wg. Herve Mason – Słownik herezji w Kościele katolickim).
Wiele osób zainteresowanych historią miejscowości prosiło o wskazanie źródeł, skąd wiedzę na ich temat można zaczerpnąć.
Podstawowym źródłem informacji w tym zakresie są niżej wymienione publikacje:

1. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i Innych Krajów Słowiańskich pod redakcją Filipa Sulimierskiego, wydany w Warszawie w 16 tomach (każdy prawie 1000 stron) w latach 1880 – 1902.
2. Słownik Historyczno – Geograficzny Ziemi Sanockiej w średniowieczu, wydany nakładem Muzeum Historycznego w Brzozowie w latach 1991 – 2002 (trzy tomy, wiele informacji na temat miejsc i miejscowości położonych na prawym – wschodnim brzegu Jasiołki),
3. Krosno. Studia z dziejów miasta i regionu. Wydane w latach 1972 – 2002 cztery tomy obejmują wiedzę od starożytności po czasy najnowsze.
4. Dzieje Podkarpacia – wydawane przez Podkarpackie Towarzystwo Historyczne. Ukazało się 6 tomów, wydane w latach 1996 – 2002.
5. Opis powiatu krośnieńskiego i Opis powiatu jasielskiego autorstwa księdza Władysława Sarny, wydana w latach 1898 (krośnieńskie) i 1908 (jasielskie).
6. Krośnieńskie – Sanockie Oskara Kolberga. Wznowione w trzech tomach, w roku 1974 kompendium wiedzy etnograficznej i historycznej.
7. Prawem i lewem Władysława Łozińskiego. Podtytuł: Obyczaje na Czerwonej Rusi w pierwszej połowie XVII wieku jest trochę mylący. Autor podaje szereg ciekawych informacji z czasów wcześniejszych dotyczących życia na Podkarpaciu.
8. Karpaty i Podkarpacie autorstwa Franciszka Antoniego Ossendowskiego, wydane w 1939 roku podaje szereg ciekawych informacji, między innymi przytacza legendę o Marynie Mniszchównie. Książka bogato ilustrowana – ciekawe zdjęcia Dukli, Jaślisk i innych miejscowości.
9. Po Rzeszowskim Pogórzu błądząc autorstwa Franciszka Kotuli. Książka, której podtytuł brzmi: reportaż historyczny, jest bardzo ciekawą pozycją dotyczącą tradycji ludowych, wierzeń i faktów historycznych.
SW