DPS czerwiec 2004

Dukielski
Przegląd
Samorządowy

Czerwiec 2004
nr 6(158)

w gminie
wydarzenia
komentarze
sport
okładka

Komentarze, refleksje

O kilkuletniej pracy w szkolnym kole przyrodniczym

My również czytamy DPS i zauważamy, że wprost roi się w nim od informacji o szkołach na Dukielszczyźnie. Jako członkowie szkolnego koła LOP pragniemy donieść o tym, co od kilku lat dzieje się w naszej szkole w Głojscach.
A dzieje się niemało, by wspomnieć tylko uczestnictwo we wszelkich akcjach ogólnopolskich i lokalnych ochrony środowiska i segregacji odpadów; udział w konkursach wiedzy o ekologii, czy sadzenie drzewek i krzewów wokół szkoły.
Przed dwoma laty zapraszaliśmy na łamach DPS do obejrzenia naszej wystawy przyrodniczej. Eksponaty gromadziliśmy z pomocą opiekuna naszego koła, a były to m. in.: odcisk łapy niedźwiedzia pozostawiony na plastrze miodu w pobliskiej pasiece, fragment ogromnego pniaka wierzby ścięty z niewiarygodną precyzją przez myscowskie bobry; wspaniałe poroże karpackiego jelenia; ślady żerowania zwierzyny płowej oraz małych gryzoni okolicznych lasów.
A wszystko opatrzone fachowym komentarzem. Pozostała interesująca galeria fotografii, zatytułowana „Cudze chwalicie, swego nie znacie ...”. Zbiór ok. 20 fotografii z komentarzem przedstawia faunę i florę okolicznych lasów
i wzbudza żywe zainteresowanie, a nawet zachwyt wszystkich odwiedzających. Jesteśmy z niej bardzo dumni.
Lubimy też wycieczki piesze z leśnikami. Co roku we wrześniu odwiedzamy pracowników stacji ornitologicznej, którzy zapoznają nas z miejscową awifauną. W pierwszy dzień wiosny byliśmy przy wodospadzie w Iwli i u stóp króla wiązów górskich – Beskidnika. Wiemy, że są to pomniki przyrody i należy o nie dbać. Wiosną chodzimy do lasu, aby poznawać jego piętrową budowę i uczyć się rozpoznawać siewki miejscowych drzew i krzewów. Na ogół z każdej wycieczki coś przynosimy i zasadzamy przy szkole. Tak powstaje nasz szkolny ogródek botaniczny. Za każdym razem wracamy mądrzejsi, zwłaszcza jeśli chodzi o wiedzę przyrodniczoleśną.
Końcem marca b.r. odwiedziliśmy Leśny Ośrodek Nasienny przy Nadleśnictwie Dukla. Największe wrażenie zrobiły na nas ogromne chłodnie z nasionami, wielkie maszyny służące do suszenia i wyłuszczania nasion, magazyny pełne szyszek oraz stacja oceny nasion. Nie przypuszczaliśmy, że pozyskiwanie nasion i hodowla sadzonek wymagają tylu precyzyjnych zabiegów i wykorzystania przyrządów, jak chociażby mikroskop, czuła waga, czy swoisty inkubator, zwany kiełkownią.
Dzień 22 kwietnia, znany jako Dzień Ziemi, przywitaliśmy krótkim spektaklem o tematyce ekologicznej. Potem spotkaliśmy się z pracownikiem Nadleśnictwa Dukla, który w plenerze argumentował, jak zgubne jest wczesnowiosenne wypalanie traw oraz rozdał nam interesujące broszurki przyrodnicze. Prelekcję zapamiętamy, choćby ze względu na jej miejsce - wypaloną tej wiosny łąkę.
Jeszcze w kwietniu nasza koleżanka Natalia Dynia będzie uczestniczyć w eliminacjach wojewódzkich konkursu pt. „Formy ochrony przy przyrody w Polsce”.

Tej wiosny będziemy również pomagać przy zalesianiu. Pan Nadleśniczy obiecał, że będziemy mogli zasadzić swój mały kawałek lasu.

Z ekologicznym pozdrowieniem
Członkowie szkolnego koła LOP przy ZSP w Głojscach

„Święto Ziemi” w Zespole Szkół Publicznych w Dukli

W dniach 21 i 22 kwietnia, z okazji „Święta Ziemi”, po uroczystym apelu, uczniowie klasy III c „podstawówki” przygotowały plakaty oraz montaż słowno-muzyczny o tematyce ekologicznej.
W kolejnym dniu czteroosobowe drużyny, reprezentujące klasy trzecie przystąpiły do konkursu pod hasłem: „Czyste powietrze, woda i ziemia to przyszłość naszego pokolenia”. Przed rozpoczęciem konkursu uczestnicy zapoznani zostali z regulaminem i kolejnymi zadaniami, które cechowała pomysłowość i duża różnorodność. Wszystkie zespoły wykazały się bogatą wiedzą i wyczerpująco udzielały odpowiedzi na zadawane pytania.
Podczas konkursowych zmagań panowała sympatyczna atmosfera. Drużynom wytrwale kibicowali pozostali trzecioklasiści. Poprawność wiedzy oceniało jury, w którym zasiedli zaproszeni goście z Urzędu Gminy Dukla oraz z -ca dyrektora ZSP w Dukli.
Ostatecznie, I miejsce zajęła klasa: III c, II miejsce klasa: III d, III miejsce klasy: III a i III b.
Drużyny otrzymały dyplomy, a każdy uczestnik medal i upominki ufundowane przez Marka Góraka Burmistrza Gminy Dukla.
Wszystkim zaangażowanym w organizację konkursu pragniemy serdecznie podziękować, a także naszym uczniom, którzy wykazali się dużą wiedzą z zakresu ochrony środowiska. Dowiedli oni, że zasługują na miano prawdziwych „PRZYJACIÓŁ PRZYRODY”.

Krystyna Jaracz i Halina Jurczyk
Nauczycielki ZSP w Dukli

„Przejdą lata i wieki przeminą,
Pozostaną ślady dawnych dni,
I tylko maki na Monte Cassino
Czerwieńsze będą , bo z polskiej wzrosły krwi...”
(Feliks Konarski)

60. rocznica bitwy o Monte Cassino

Monte Cassino – to wzgórze w zachodnich pasmach środkowego Apeninu (we Włoszech), górujące nad starorzymskim miastem Cassinum. W pierwszej połowie VI wieku powstał na nim najsławniejszy klasztor Europy Zachodniej – Klasztor Benedyktynów, założony przez Benedykta z Nursji.
W czasie II wojny światowej wzgórze to stało się strategicznym punktem niemieckich pozycji obronnych. Rejon klasztoru - zamieniony w twierdzę - stanowił trudną do pokonania zaporę, blokującą wojskom alianckim drogę na Rzym. Od stycznia 1944 r. trwały wielomiesięczne walki żołnierzy kilku narodowości o przełamanie tzw. linii Gustawa i zdobycie Monte Cassino. Działania ofensywne wojsk alianckich, trwające od 17 stycznia do 18 maja 1944 r., prowadzone były przeciw elitarnym oddziałom niemieckim. Aliantami dowodził gen. H. R. Alexander, a jego przeciwnikiem po stronie niemieckiej był feldmarszałek A. Kesselring.
II Korpus Polski dowodzony przez gen. W. Andersa wchodził w skład 8 Armii Brytyjskiej.
Po trzykrotnych, daremnych próbach przełamania niemieckich pozycji w rejonie Monte Cassino postanowiono wprowadzić do walki wypoczęte jednostki. Zadanie zdobycia wzgórza dowódca 8 Brytyjskiej Armii, gen. Lesse, powierzył II Korpusowi Polskiemu. Generał Anders podjął decyzję o użyciu polskich jednostek bez porozumienia z wodzem naczelnym, gen. Sosnkowskim. Wiedział, że cały świat będzie śledził przebieg tej bitwy, ale liczył na to, że zwycięstwo Polaków zada kłam sowieckiej propagandzie, która głosiła, iż: „gen. Anders i jego żołnierze tułają się po świecie jak żebracy i nie chcą walczyć z Niemcami”.
Po krwawych walkach, 18 maja 1944 r., żołnierz polski zatknął biało-czerwoną flagę na gruzach klasztoru – fortecy Monte Cassino. Jako pierwszy wkroczył w ruiny patrol ułański 12 Pułku Ułanów Podolskich pod dowództwem ppor. Gurbiela.
Bitwa o Monte Cassino była najważniejszym starciem kampanii włoskiej w latach 1943-1945. Była ona również największą bitwą żołnierzy polskich w czasie II wojny światowej, stanowiącą o ich honorze, bohaterstwie i waleczności.
W bitwie o Monte Cassino II Korpus Polski poniósł liczne straty: 923 poległych, 2931 rannych i 345 zaginionych. Na cześć poległych żołnierzy została napisana pieśń „Czerwone maki na Monte Cassino”, uznawana za drugi hymn Polski. Powstała ona w nocy z 17 na 18 maja 1944 r. Jej autorami byli Feliks Konarski i Alfred Szulc. Pieśń po raz pierwszy została odśpiewana tuż po zwycięstwie, u stóp góry Monte Cassino.
Po wojnie na zboczu wzgórza powstał cmentarz i pomnik Polaków poległych w bitwie. W centralnym miejscu, obok ołtarza, na wapiennej płycie widnieje napis:

„Przechodniu, powiedz Polsce, żeśmy polegli wierni jej służbie”.

W celu upamiętnienia 60. rocznicy bohaterskich walk Polaków na terenie Włoch został zorganizowany w ZSP im. Jana Pawła II w Łękach Dukielskich Międzyszkolny Konkurs wiedzy na temat: „Bitwa o Monte Cassino”.
W konkursie wzięło udział 32 uczniów z 5 Gimnazjów z terenu naszej gminy.

Wyniki konkursu:
I miejsce - Joanna Frej – Dukla
II miejsce – Joanna Zając- Łęki Dukielskie
III miejsce – Jakub Pabis – Łęki Dukielskie
Ponadto wyróżnienia otrzymali uczniowie: Karolina Dołęgowska z Równego, Marcin Korytko z Jaślisk i Małgorzata Szajnicka z Łęk Dukielskich.

Wszystkim uczestnikom oraz ich opiekunom: p. A. Gosztyle, p. A. Borek, p. K. Reczkowskiej – Buryło oraz p. M. Kuchcie dziękujemy za udział w konkursie.
Organizatorzy
Beata Węgrzyn
i Urszula Pachana - Szpiech

DZIEŃ ZIEMI w RÓWNEM

„Ziemię mamy tylko jedną – rządź nią z mądrością” – pod takim hasłem obchodzony był 22 kwietnia br. DZIEŃ ZIEMI w Równem. Uroczystość odbyła się w Sali Domu Ludowego. Przybyli na nią uczniowie kolorowo i ekologicznie ubrani, nauczyciele i zaproszeni goście: burmistrz Gminy Dukla – pan Marek Górak, prezes GMiK – pan Stanisław Kołacz, inspektor ds. ochrony środowiska – pani Halina Cycak, leśniczy – pan Bartosz Szczepanik, przedstawiciele OSP w Równem oraz radni i sołtys wsi Równe.
Uroczystość rozpoczęła się od krótkiej informacji o historii Dnia Ziemi oraz o obchodach tego święta w Polsce.
W tym roku szkolnym uczniowie ZSP w Równem wypełniali ankiety dotyczące swojej świadomości ekologicznej i ich rodziców. Analiza tych ankiet i wyciągnięte wnioski, stanowią podstawę do proekologicznej działalności w naszym najbliższym środowisku.
Następnie poprosiliśmy prezesa GMiK – pana Kołacza o krótką wypowiedź na temat odpadów, ich segregacji i recyklingu na terenie naszej gminy. Prezes przypomniał uczniom regulamin konkursu na zbiórkę surowców wtórnych, ogłoszonego przez GMiK.
Poinformowaliśmy o proekologicznej działalności uczniów naszej szkoły. Działania te obejmują:
* powołanie Klasowego Klubu Przyjaciół Ziemi,
* inwentaryzację „dzikich” wysypisk śmieci na terenie Równego i ich prezentację na gazetce,
* roznoszenie mieszkańcom wsi ulotek na temat odpadów, „dzikich” wysypisk śmieci i szkodliwości wypalania traw,
* zbieranie podpisów na deklaracji o nie wypalaniu traw przez mieszkańców Równego.
Monitoring i inwentaryzacja nielegalnych wysypisk śmieci na terenie naszej wsi oraz mała liczba osób, które zdeklarowały się nie wypalać traw świadczy o tym, że świadomość ekologiczna mieszkańców Równego jest nikła. W związku z tym Klub Przyjaciół Ziemi skierował do burmistrza naszej gminy, GMiK, sołtysa, radnych i służb ochrony przyrody apel o podjęcie działań edukacyjnych, które przyczyniłyby się do podniesienia świadomości ekologicznej i zmiany w postawie wielu mieszkańców Równego. Apel dotyczył również likwidacji zinwentaryzowanych wysypisk odpadów i skutecznej interwencji wobec wszystkich tych, którzy bezkarnie zatruwają i niszczą nasze środowisko.
Klub Przyjaciół Ziemi posiada swój znaczek, który członkowie sami sobie zaprojektowali. Z okazji Dnia Ziemi odznaki Przyjaciela Ziemi zostały wręczone wszystkim zaproszonym gościom.
W ciągu roku szkolnego w naszej szkole odbywały się liczne konkursy ekologiczne. W dniu obchodów Dnia Ziemi zostały ogłoszone przez panią Grażynę Schabowską wyniki konkursu „Chemia na wesoło” w kategorii wiersz lub piosenka o treści ekologicznej.Ogłoszono także wyniki konkursów zorganizowanych w nauczaniu początkowym. Zwycięzcy tych konkursów otrzymali nagrody w postaci dyplomów, książek i drobnych upominków.

„Ziemię mamy tylko jedną – rządź nią z mądrością” – motto uroczystości powstało w oparciu o dekalog św. Franciszka. Na bazie tego dekalogu Klub Przyjaciół Ziemi opracował reguły ekologiczne w formie zobowiązania. Przewodniczący wszystkich klas ZSP w Równem podpisali uroczyście to zobowiązanie.
W czasie uroczystości przedstawione zostały dwie inscenizacje. Jedna w wykonaniu uczniów nauczania początkowego, przygotowana przez panią Dorotę Dołęgowską a drugą przedstawili członkowie Klubu Przyjaciół Ziemi. Przenieśli się oni na salę sądową, by odbyć „Sąd nad mieszkańcem gminy Dukla, który degraduje przyrodę”.
Dzieci z oddziału przedszkolnego zatańczyły „Zieloną sambę”.
W trakcie całej uroczystości recytowane były nagrodzone wiersze. Bardzo podobał się wszystkim wiersz pt. „Wojna w kuble” i jego recytacja, napisany i przedstawiony przez Honoratę Wajdę.
Całą uroczystość uatrakcyjniły piosenki ekologiczne pt. „Do kosza”, „Ziemia” i „Dlaczego?”, wykonane przez Tomasza Szczepanika, Annę Rygiel
i Małgorzatę Bałon.
Ponieważ edukację ekologiczną w każdej szkole należy rozpocząć już od najmłodszych dzieci, dlatego dzieci z oddziału przedszkolnego otrzymały od Koła Przyjaciół Ziemi plakaty-malowanki ukazujące zagrożenie dla zwierząt żyjących w trawie, symbolizowane przez rękę z zapaloną zapałką.
Kolejny punkt programu to pokaz mody ekologicznej i sprzecznej z ekologią oraz wybór najciekawszych strojów w trzech grupach wiekowych. Wyboru dokonywało jury, w skład którego weszli zaproszeni goście. Ogłoszone zostały też wyniki tych konkursów i wręczone nagrody w każdej kategorii i grupie wiekowej.
Pani sołtys ogłosiła konkurs na najpiękniejszy ogród i balkon. Będzie on jednocześnie stanowił I etap konkursu gminnego ogłoszonego przez Burmistrza Gminy Dukla.
Obchody Dnia Ziemi w Sali Domu Ludowego zakończyły się wegetariańskim poczęstunkiem przygotowanym dla naszych gości przez nauczycieli i Koło Gospodyń Wiejskich z Równego.
Drugą część naszego święta stanowiło sadzenie drzewek wokół Domu Ludowego i symbolicznego drzewka przed naszą szkołą. Organizacją zadrzewiania zajęła się pani sołtys – Irena Bogaczyk, leśniczy – pan Bartosz Szczepanik oraz strażacy.
Po zakończeniu akcji zadrzewiania wszyscy rozpoczęliśmy pochód przez naszą wieś, w czasie którego nawoływaliśmy mieszkańców do ochrony środowiska. Pochód był kolorowy, uczniowie nieśli transparenty, śpiewali ekologiczne piosenki i rozwieszali plakaty.
Święto Ziemi zakończyliśmy wspólnym ogniskiem.
Uroczystość, która odbyła się była w Równem prawdziwym świętem. Towarzyszył jej wielki entuzjazm. Miejmy nadzieję, że zmobilizuje ona wszystkich mieszkańców nie tylko do refleksji nad problemami zagrożenia środowiska ale i do działań na rzecz dobra naszej planety, a przede wszystkim naszego najbliższego otoczenia.

Składam serdeczne podziękowania sponsorom: OSP z Równego i PZU w Krośnie oraz radnym, pani sołtys i Kołu Gospodyń Wiejskich za pomoc w organizacji tej uroczystości.

Grażyna Schabowska
opiekun Klubu Przyjaciół Ziemi
ZSP w Równem

„Nie zabijajmy samych siebie”

Dnia 4.05.2004r w dukielskim liceum odbyła się akademia poświęcona problemowi uzależnienia alkoholowego. Przybyli na nią zaproszeni goście: pani Anita Pelczar- przedstawicielka Sanepidu - Krosno oraz pani Halina Cycak- przedstawicielka Gminy Dukla.
Część artystyczna jest jednym z elementów programu profilaktyki uzależnień a montaż słowno- muzyczny w wykonaniu uczniów klasy Ia, miał na celu przedstawienie problemu alkoholowego wśród dzieci i młodzieży.
Dlaczego młodzież sięga po alkohol:?
-aby dopasować się do kolegów
-czuć się dorosłym
-być na luzie
-lepiej się poczuć
-przestać być nieśmiałym
-z ciekawości
-złamać zakaz
Powodów nadmiernego picia jest wiele, ale najczęstszy to brak poczucia własnej wartości i sensu życia, bliskich więzi z rodziną i przyjaciółmi.
Występ uczniów należało potraktować jako informację mającą na celu zachęcać równocześnie do myślenia i odpowiedniego działania.
Trzeźwość jest czymś więcej niż samym zaprzestaniem picia. Człowiek trzeźwy ocenia każdą sytuację trzeźwo, to znaczy nie boi się na zapas; słyszy co ludzie naprawdę mówią; mówi tylko to, co naprawdę myśli; nie działa na szkodę sobie ani innych; akceptuje własną i cudzą omylność; ocenia siebie i innych sprawiedliwie; nie przesadza w mowie i działaniu; nie demonizuje. Jest prawdziwy i nie udaje nikogo, kim naprawdę nie jest. Szanuje swój własny system wartości, nie zaprzecza faktom, nie ucieka w zakłamanie.

Bezradni

Szatan sidła na nas zastawił
W niebezpieczne wciąga przyjaźnie
I wpadamy, jak ćmy do ognia
I jesteśmy tacy bezradni.
Opalone skrzydła nadziei
Pokruszone w popiół marzenia
Świeca wiary gaśnie powoli
Niebezpiecznie życie się zmienia.
I powstaje nicość i pustka
Dłoń zaciska się w pięść boleśnie
Zamykamy krzyczące usta
Czy na wybuch jeszcze za wcześnie?
Wciąż czekamy, może ktoś poda
okruch wiary, listek nadziei?
Słowem pełnym ciepłej przyjaźni
Zgromadzone troski rozwieje?

Bogusława Michalik- Trojan
Maria Walczak
autorki „Programu”

Watykan, 30 kwietnia 2004 r.

Szanowna Pani
Maria WALCZAK
Liceum Ogólnokształcące im. Sw. Jana z Dukli

Szanowna Pani,
W imieniu Jego Świątobliwości Jana Pawła II serdecznie dziękuję za przekazany wraz z listem 7 dnia l kwietnia br. zbiór prac konkursowych „Nie zapomnijcie o Dukli”.
Ojciec Święty, wdzięczny za ten dar, życzy Uczniom Liceum Ogólnokształcącego w Dukii dalszego rozwijania talentów, którymi obdarował Ich Stwórca. Pani i całej Społeczności Szkoły przesyła swoje błogosławieństwo.
Z wyrazami szacunku
Mons. Gabriele Caccia Asesor

Rynek i marketing produktów ekologicznych

Rynek produktów ekologicznych jest dalece niedoskonały, co wynika z jednej strony z niewielkiej liczby gospodarstw ekologicznych, dużego ich przestrzennego rozproszenia i związanej z tym niedużej podaży bio-produktów, a z drugiej strony z niedużej liczby odbiorców i konsumentów zainteresowanych tymi produktami. Produkty ekologiczne, nawet w krajach o relatywnie dużym rozpowszechnieniu ekologicznych metod produkcji rolniczej, stanowią niewielki udział w ogólnej podaży żywności. Istotną przeszkodą dla właściwego funkcjonowania tego rynku jest oddalenie producentów produktów ekologicznych od rynków zbytu, a jak wynika z badań, zainteresowanie produktami ekologicznymi w większym stopniu przejawiają osoby mieszkające w dużych miastach.
Producenci sami muszą dostarczać swoje produkty do sklepów, zlokalizowanych głównie w dużych ośrodkach miejskich. Wprawdzie ceny w tych sklepach są wyższe, o 25 -30%, ale rolnik otrzymuje najczęściej cenę detaliczną produktów konwencjonalnych, która jest przeważnie niewiele wyższa od cen giełdowych. Zrozumiały jest fakt, że przy tak słabo rozwiniętym jeszcze rynku bezpiecznej żywności rolnicy boją się utraty dotychczasowych dochodów. Szczególnie, że wiedza na temat rolnictwa ekologicznego oparta jest na opisach przypadków prowadzania tego typu gospodarstw w krajach zachodnich, w których przejście na ekologiczny sposób gospodarowania obniżało produkcję o 30-40%. W naszych warunkach wydajność gospodarstw ekologicznych może być jednak większa niż ekstensywnie prowadzonych gospodarstw tradycyjnych.
Rolnicy w celu skuteczniejszej sprzedaży swoich produktów łączą się w związki lub grupy marketingowe, dzięki czemu są w stanie zgromadzić większe partie produktów, natomiast odbiorcy (hurtownicy, organizacje handlowe) prowadzą zorganizowany skup i dystrybucję produktów ekologicznych. Ci zaś, mając do dyspozycji większe partie towaru po niższych cenach zakupu oraz mniejsze koszty związane z odbiorem i przygotowaniem produktu do sprzedaży, mogą oferować takie ceny, które są akceptowane przez konsumentów.
Aktywne kształtowanie popytu na żywność ekologiczną jest podstawowym warunkiem rozwoju rolnictwa ekologicznego. Popyt na produkty ekologiczne powinien wyprzedzać podaż, gdyż to gwarantuje utrzymanie wyższego poziomu cen produktów ekologicznych niż konwencjonalnych, a w rezultacie stworzy warunki dogodne do powstawania nowych gospodarstw ekologicznych. Chłonność rynku i możliwości zbytu oraz marketing produktów ekologicznych będą wyznaczać tempo wzrostu popytu na żywność ekologiczną. Wielkość rynku określać będą takie czynniki jak: świadomość ekologiczna, postawa konsumentów i ceny produktów ekologicznych.
Utrzymująca się w wielu krajach Unii Europejskiej przewaga popytu nad podażą ekologicznych artykułów spożywczych stanowić może szansę dla zbytu polskich produktów rolnictwa ekologicznego. Konsumenci krajów Unii w coraz większym stopniu są, bowiem zainteresowani nabywaniem produktów żywnościowych najwyższej jakości, bezpiecznych dla zdrowia, bez środków konserwujących i pozostałości pestycydów, a także produkowanych metodami nienaruszającymi równowagi środowiska przyrodniczego. Obecnie potrzeby np. niemieckich czy skandynawskich konsumentów żywności ekologicznej zaspokajane są w znacznym stopniu przez import. Wśród produktów rolnictwa ekologicznego, które są wytwarzane w niedostatecznej ilości lub nieodpowiednim czasie, by zaspokoić popyt, wymienia się warzywa korzeniowe, warzywa na sałatkę i cebule. Duża część importowanych produktów tego typu może być, zatem produkowana w Polsce. Należy również zauważyć, że polskie produkty ekologiczne (wytwarzane po niższych kosztach własnych niż analogiczne produkty w krajach Unii) mogą być cenowo konkurencyjne na rynku unijnym. Na rynkach zachodnioeuropejskich ceny żywności ekologicznej są wyższe od cen żywności „konwencjonalnej”; duże różnice cenowe występują w przypadku zbóż chlebowych (ok. 60%), marchwi (ok.80%), stosunkowo mniejsze - w przypadku mleka i innych produktów zwierzęcych. Dla polskiego producenta żywności ekologicznej te różnice cen mogą być, zatem szczególnie atrakcyjne i interesujące.
We wszystkich krajach, w których przeprowadzano badania konsumentów deklarują oni podobne motywy zakupu żywności ekologicznej. Wśród nich na pierwszym miejscu jest zdrowie własne i rodziny (w Polsce - 94% badanych), w mniejszym stopniu natomiast - troska o stan środowiska (66%) oraz walory smakowe produktów ekologicznych (58%). Żywność ekologiczną kupują głównie mieszkańcy dużych miast, przede wszystkim osoby z wykształceniem średnim i wyższym, deklarujący dobrą sytuację materialną. Z przeprowadzonych badań wynika również, że blisko połowa badanych deklarowała chęć zapłacenia wyższej ceny za produkty ekologiczne. Najliczniejsza grupa konsumentów (72%) jest gotowa zapłacić 10% więcej niż za produkty konwencjonalne, natomiast 20% konsumentów - nawet 25% więcej. Wynika z tego, że cena nie jest podstawową barierą popytu. c.d.n.
mgr inż. Karolina Serwińska
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Krośnie , Zakład Gospodarki Regionalnej i Agroturystyki

Boże Ciało – święto Ciała i Krwi Chrystusa!

Boże Ciało, to kolejne święto ruchome, przypadające na jedenasty dzień po Zielonych Świątkach. Uroczystości tego dnia, a także następnych osiem dni /oktawa/, to, jak napisała Deotyma: „najwspanialsze ze wszystkich wspaniałości kościelnych, obchodzone uroczyście w całej Polsce – zarówno na wsi jak i w miastach, pod kopułą samego nieba, obsypane deszczem kwiatów i to w najpiękniejszej porze roku, zawsze może zachwycać półziemską poezją”.
Święto ustanowione zostało 11 sierpnia 1264 roku przez papieża Urbana IV, a zatwierdzone w 1314 roku przez Klemensa V, który nadał mu jednocześnie nazwę.
W Polsce, po raz pierwszy obchodzono je w diecezji krakowskiej w 1320 roku, a już od połowy XV wieku znane było w całym kraju. Pierwszy źródłowy opis procesji Bożego Ciała pochodzi z Płocka. Już pod koniec XVI wieku barwne, rozbrzmiewające śpiewem procesje liczyły po kilka tysięcy osób.
W święto Bożego Ciała buduje się cztery ołtarze ustawione pod gołym niebem, ubierane zielonymi drzewkami i kwiatami, dekoruje domy i ulice i we wszystkich wsiach i miastach odbywa się uroczysta procesja. Prowadzony przez mężczyzn ksiądz, niesie pod baldachimem monstrancję, w powietrzu unosi się zapach kadzidła, dzieci posypują drogę płatkami kwiatów, a przy każdym ołtarzu odśpiewywana jest wyznaczona ewangelia i odmawiane modlitwy. Procesje, ale już tylko wokół kościoła, odbywały się także w czasie całej oktawy. Dawniej w miastach podczas procesji przy ołtarzach odgrywano sceny, w których występowały postacie biblijne, wygłaszano wiersze, śpiewano pieśni adoracyjne. Na ukształtowanie odprawianych procesji na pewno znaczny wpływ wywarło naśladowanie uroczystych pochodów i wjazdów królów i magnatów, urządzanych z okazji rozmaitych ważnych wydarzeń politycznych i państwowych. Księża, a zwłaszcza jezuici, umiejętnie przystosowali formy owych triumfalnych pochodów do potrzeb Kościoła.
W dawnej Rzeczypospolitej w procesjach brały udział wszystkie stany i bractwa, wojsko i cechy, a w stolicy sam król ze wszystkimi dostojnikami.
Bardzo często w dziejach Polski religijnym treściom procesji towarzyszyły akcenty polityczne; tak było np. w czerwcu 1661r. po zwycięstwie pod Połonką i Cudnowem, kiedy to w procesji kroczyli hetmani, „prowadząc więźnie i znaki moskiewskie”. W okresie rozbiorów procesje dawały okazje do ujawniania postaw patriotycznych – „ baldachimy nieśli najznamienitsi obywatele w świetnych strojach i przy karabelach, ogromnym wydarzeniem było pojawienie się na jednej z procesji dwunastu dziewic w bieli, osłoniętych gęstymi welonami i niosących świece” Ten efekt teatralny uważany był też za rodzaj demonstracji patriotycznej.
I tak już od ponad 680 lat tradycja Bożego Ciała, w naszym kraju wciąż jest żywa, pełna kolorów, ciepłych dni i radości świętowania.
/opr. beż/